Anna Seidl heeft een 20-jarige danscarrière afgerond waarin zij danste in Duitsland, Engeland en Nederland. Zij danste van 1987 tot en met 2007 bij Het Nationaal Ballet. Tegen het einde van haar dansloopbaan is zij Duitse Taal en Letterkunde gaan studeren aan Vrije Universiteit van Amsterdam en behaalde in 2012 haar doktersgraad aan de Universiteit van Amsterdam. De omscholingsregeling stelde haar een aantal vragen over haar transitieproces.
In welke fase van de omscholing zit je nu?
In augustus ben ik helemaal klaar, dan wordt mijn proefschrift gepubliceerd en ben ik officieel geen Promovendus meer, maar Dokter in de Taalkunde.
Wat spreekt je zo aan in het dansen?
Ik hou van optreden, mezelf uiten door beweging en ik hou van muziek. Nu ik gestopt ben met dansen realiseer ik me hoeveel ik van dansen hield. Verrassend genoeg heb ik niet meer dezelfde interesse in dans nu ik me aan de andere kant bevind (als publiek).
Wat waren voor jou de hoogtepunten uit je carrière?
Natuurlijk waren al mijn jaren bij Het Nationaal Ballet op een zekere manier een hoogtepunt, maar ik herinner me vooral mijn frequente gastoptredens in London bij The English National Ballet. Ik ben daar tijdens mijn carrière uitgenodigd voor het dansen van grote rollen in bijvoorbeeld het Zwanenmeer, Sleeping Beauty en Giselle. Vooral mijn openingsavond in The Royal Albert Hall in Londen op een zaterdagavond met 3000 mensen in de zaal was erg speciaal voor me. Natuurlijk was ik erg zenuwachtig, maar ik dacht dat als ik hier door heen zou komen en er ook nog van zou kunnen genieten, ik echt iets bereikt zou hebben voor mezelf. Ik had geluk want ik bereikte mijn doel én ik had het gevoel dat ik voor een kort moment mijn publiek geraakt had.
Hoe is het omscholingsproces je vergaan?
Gelukkig verliep mijn transitie erg voorspoedig. Ik startte op tijd met het rondkijken naar iets nieuws om te doen na mijn danscarrière. Ik vond niet alleen een studie die ik fantastisch vond, maar ik vond ook al snel nieuwe vrienden en collega’s. Daarnaast had ik ook een zoon die me in beslag nam.
Wat is je grootste uitdaging tijdens dit proces geweest?
Het inhalen van al die jaren waarin ik niet studeerde, maar meer fysiek bezig was in mijn carrière. Ik moest mijn hersenen gebruiken en leren om uren achter elkaar stil te zitten achter mijn bureau en boeken.
Waar ben je nu mee bezig en hoe ben hierin terecht gekomen?
Nu ben ik gepromoveerd, ik heb een baan bij de Universiteit van Amsterdam, verschijn op congressen en vind het heerlijk. Mijn hele familie doet iets in de wetenschap, waardoor deze stap niet vreemd voor me was. Als danser was ik in mijn familie eerder een buitenstaander, nu ben ik een van hen.
Welke kwaliteiten die je als danseres hebt ontwikkeld komen nu goed van pas?
Mijn discipline is denk ik een van de belangrijkste kwaliteiten. Ik kan me goed aan deadlines houden, ik ben betrouwbaar en kan goed in en met groepen werken.
Wat heb je van je omscholing geleerd en wat is het advies wat je aan dansers mee zou willen geven die toe zijn aan omscholing?
Ik denk dat het beste wat je kunt doen is op tijd beginnen met je te oriënteren op wat je na het dansen wilt gaan doen. Alleen op deze manier kan de omscholingsperiode zo goed mogelijk benut worden en verspil je geen tijd aan het uitproberen van veel verschillende dingen. Voordat je het weet zijn er vier jaar voorbij en weet je dan pas wat je wil doen. Ik zou willen adviseren om goed de mogelijkheden van een nieuwe carrière te onderzoeken voordat je begint met een opleiding.
Waarom is het volgens jou belangrijk voor dansers om steun te krijgen tijdens het omscholingsproces?
Financiële steun is in ieder geval belangrijk, maar ook steun door loopbaanbegeleiding. De meeste dansers weten niet wat ze willen en hebben advies nodig. Het is belangrijk om niet in een zwart gat te vallen. De dansfamilie valt weg, iemands identiteit is kwijt en buiten dit alles is het podium weg. De danswereld is een erg exclusieve wereld. Ik ontmoette bijvoorbeeld een totaal verschillende wereld buiten de dans, maar ik kon gelukkig mijn plek erin vinden. Het overstappen van het theater naar de universiteit zoals ik heb gedaan is wellicht wat ongebruikelijk, maar mogelijk door de hulp van de omscholingsregeling.
2017