Philipp studeerde af aan de Rotterdamse Dansakademie in 2003. Hij danste bij verschillende gezelschappen in Nederland en Duitsland. In Nederland werkte hij o.m. met Anouk van Dijk Bruno Listopad, Krisztina de Châtel en Leine & Roebana. Na een carrière van ruim tien jaar besloot hij in 2012 om te gaan studeren.
In welke fase van het omscholingsproces plaats je jezelf momenteel: net begonnen/er midden in/ aan het einde van de omscholingsfase
Oktober 2012 begon ik mijn studie biologie aan de Universiteit van Münster in Duitsland. Deze studie gaat enkele jaren duren.
Wat spreekt je zo aan in dansen?
Voor ik mijn dansopleiding begon, op late leeftijd, bewonderde ik de controle die dansers hebben over hun lichaam. Het gemak waarmee dansers door de ruimte bewegen. Ik was altijd een erg lichamelijk kind en probeerde graag verschillende sporten uit. Wat ik zo fijn vond aan dans was dat het zich concentreerde op de esthetiek van de beweging in plaats van streven naar een doel, naar hoger, verder, sneller ongeacht hoe het eruit ziet. Natuurlijk sprak het idee om op te treden voor publiek mij ook erg aan. Maar had meer te maken met het gevoel van angst/plezier. Zo iets als duiken in koud water.
Wat waren voor jou de hoogtepunten uit je carrière?
Het mooiste aan de jaren als professioneel danser waren de internationale tours naar Japan, China, Australië, Rusland, de VS en zo ongeveer elk land in Europa. De beste was een drie maanden durende tour met en kleine maar geweldige crew van het dansgezelschap Anoukvandijk dc naar de Verenigde Staten en Australië. Een van vele hoogtepunten was het optreden van ons kwartet in het Sydney Opera House. Als ik terug denk aan die dagen wordt ik nostalgisch.
Hoe is het omscholingsproces je vergaan ?
Het kostte mij enkele jaren om de beslissing te nemen om de danswereld te verlaten. Ik stelde het altijd uit door mijzelf voor te houden nog één laatste, interessant project te doen of nog één internationale tour. Ik was erg bang om mijn comfortabele omgeving, waar ik gerespecteerd werd voor wat ik kon, te veranderen in een nieuwe plek waar ik mijzelf nog moest bewijzen. Gelukkig treed ik nog steeds om de maand op in twee succesvolle shows. Op die manier hoef ik mijn oude leven nog niet helemaal te verlaten.
Wat is je grootste uitdaging tijdens dit proces geweest?
De grootste uitdaging tot nu toe is mijn studie niet op te geven wanneer ik overvallen word door de hoeveelheid dingen die ik moet leren. Het klinkt banaal maar om gewoon door te blijven gaan, hoe klein de stapjes ook, heeft mij tot nu toe gered. Het maakt niet uit met welke snelheid je beweegt, zolang je maar blijft bewegen. Het voelt soms wel vreemd dat iedereen om mij heen vijftien jaar jonger is en in een totaal andere fase van hun leven zit.
Waar ben je nu mee bezig en hoe ben je hiertoe gekomen?
Ik studeer Biologie aan de Universiteit van Münster in Duitsland. Ik groeide op in een wetenschappelijke familie. Op de middelbare school gingen de exacte vakken mij ook het gemakkelijkst af. Ik heb niet echt een Masterplan voor de toekomst. Ik koos dit vak simpelweg omdat ik het interessant vind. Dat is wat mij betreft de belangrijkste reden om een pad te kiezen.
Welke kwaliteiten die je als danseres nog meer hebt ontwikkeld komen nu goed van pas?
Ik had het niet verwacht, maar ik denk dat ik verschillende kwaliteiten ontwikkeld heb tijdens mij danscarrière die mij tijdens mijn studie helpen. De voornaamste is de combinatie van discipline en perfectionisme. Ik werk erg geconcentreerd en besteed meer tijd dan de gemiddelde student aan het voorbereiden van examens. Het is mij ook opgevallen dat het leren van bepaalde feiten niet veel verschilt van het leren van de stappen van een nieuwe choreografie.
Wat heb je van je omscholing geleerd en wat is het advies wat je aan dansers mee zou willen geven die toe zijn aan omscholing?
Ik zou andere dansers adviseren om te kiezen voor iets dat hen al interesseert. Elke grote verandering in het leven is spannend. Maar om iets niet te doen uit angst is geen reden. Als je van plan bent om iets te studeren dat erg verschilt van dans dan zou ik beginnen met hier en daar wat over het onderwerp in te lezen. Schaf wat basisboeken aan over het onderwerp dat je interesseert en zorg je meer bekend raakt met het onderwerp.
Waarom is het volgens jou belangrijk voor dansers om steun te krijgen tijdens het omscholingsproces?
Tenzij je tot de 1% behoort die hun leven lang blijven dansen, moet je als danser de periode na je professionele carrière onder ogen zien. Dit is een hele moeilijke periode omdat we een nieuwe opleiding of een nieuw beroep moeten beginnen op een leeftijd waarop anderen al ervaring, kunde en een netwerk hebben opgebouwd. De angst overwinnen en in iets totaal nieuws duiken is al moeilijk genoeg zonder je zorgen te moeten maken over de kost verdienen. Financiële ondersteuning van de Omscholingsregeling geeft je de kans om de onoverkomelijke stap te zien als een interessante kans om iets compleet nieuws te leren. Sommige momenten voel ik mij erg dankbaar dat ik meer dan één carrière heb in mijn leven.
2013